การคมนาคมขนส่ง
การคมนาคมขนส่งในทวีปอเมริกาใต้มีการพัฒนาน้อยกว่าทวีปอเมริกาเหนือ และกระจายไปไม่ทั่วถึงในทุกภูมิภาคของทวีป ทั้งนี้ก็เพราะประเทศส่วนใหญ่ในอเมริกาใต้เป็นประเทศยากจนและด้วยพัฒนา ประกอบกับการมีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่เป็นอุปสรรคต่อเส้นทางการคมนาคม
1.การคมนาคมทางบก ได้แก่
ทางรถยนต์ ถนนสายหลักในทวีปอเมริกาใต้ คือ ทางหลวงสายแพนอเมริกา [Pan-American Highway ] เป็นเส้นทางที่เชื่อมต่อตั้งแต่มลรัฐอะแลสกาประเทศสหรัฐอเมริกา ลงมาถึงเมืองซันติโกทางภาคใต้ของประเทศชิลี โดยมีเส้นทางตัดเชื่อมไปยังเมืองหลวงและเมืองใหญ่ของประเทศต่างๆ ในทวีปอเมริกาใต้มากกว่า 17 เมือง
ทางรถไฟ ทางรถไฟในทวีปอเมริกาใต้ส่วนใหญ่มีระยะทางสั้นๆ เชื่อมเมืองใหญ่ๆหรือเมืองท่าระหว่างชายฝั่งกับที่ราบภาคใต้ ประเทศที่มีการพัฒนาเส้นทางคมนาคมขนส่งทางรถไฟเจริญก้าวหน้าในทวีปอเมริกาใต้ ได้แก่ ประเทศบราซิลและอาร์เจนตินา เมืองศูนย์กลางทางรถไฟในทวีปอเมริกาใต้ ได้แก่ รีโอเดจาเนโร และเซาเปาลู ประเทศบราซิล เมืองมอนเตวิเดโอ ประเทศอาร์เจนตินา
2.การคมนาคมทางน้ำ ได้แก่
แม่น้ำ ลำคลอง เป็นเส้นทางที่ใช้ในการคมนาคมขนส่งทางน้ำภายในทวีปอเมริกาใต้ ได้แก่ แม่น้ำปารานา ซึ่งไหลผ่านแหล่งเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ที่สำคัญของทวีปอเมริกาใต้ กับทั้งมีปริมาณน้ำที่สามารถเดินเรือบรรทุกสินค้าขนาดใหญ่ได้
ทะเล มหาสมุทร ทวีปอเมริกาใต้สามารถเดินเรือสมุทรเพื่อการขนส่งสินค้ากับทวีปอเมริกาเหนือและยุโรปได้สะดวก ซึ่งมีเมืองท่าเรือใหญ่ๆด้านชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกหลายเมือง เช่น เมืองเบเลง เรซีเฟ
ด้านชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกในทวีปอเมริกาใต้มีท่าเรือใหญ่ๆหลายเมือง เช่น เมืองคายาโอ ประเทศเปรู เมืองวัลปาไรไซ ประเทศชิลี
3.การคมนาคมทางอากาศ
ทวีปอเมริกาใต้มีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าทึบ ภูเขาสูงและทะเลทราย ประกอบกับแหล่งที่มีประชากรหนาแน่นอยู่ห่างไกลกัน การคมนาคมขนส่งทางอากาศจึงมีความสำคัญกับทวีปนี้มาก ทุกประเทศในอเมริกาใต้จึงพยายามพัฒนาการคมนาคมทางอากาศให้ทั่วถึง แต่เป็นวิธีการที่ต้องลงทุนสูง ประเทศบราซิลและอาเจนตินาซึ่งมีภาวะเศรษฐกิจค่อนข้างดี จึงมีการคมนาคมขนส่งทางอาการมาก และมีท่าอากาศยานภายในและภานนอกประเทศที่ทันสมัยอยู่หลายแห่ง ส่วนประเทศอื่นๆมีการใช้เครื่องบินน้อยกว่า แต่การคมนาคมทางอากาศก็ยังมีความสำคัญอยู่ ดังนั้นเมืองหลวงของทุกประเทศในทวีปอเมริกาใต้จึงเป็นเมืองศุนย์กลางคมนาคมขนส่งทางอากาศด้วย
